ظهور دوباره هنر مینیمالیستی در سال ۲۰۲۴

گرایش دوباره به هنر مینیمالیستی در ۲۰۲۴: از جنبش رادیکال تا ضرورت فرهنگی

در عصری که با هجوم دیجیتال، بحران‌های محیط زیستی و مصرف‌گرایی بی‌حدواندازه تعریف می‌شود، هنر مینیمالیستی به‌عنوان  جایگاهِ زیبایی‌شناختی و راه‌حل فلسفی ظهور کرده است.[۱] آنچه در دهه ۱۹۶۰ در نیویورک به‌عنوان طرد رادیکال افراط‌گرایی عاطفی اکسپرسیونیسم انتزاعی آغاز شد، امروز به یکی از حیاتی‌ترین و پرفروش‌ترین جنبش‌های هنری عصر ما تبدیل شده است.[۲] بازار هنر در سال ۲۰۲۴ روایتی گویا ارایه می‌دهد: کارهای مینیمالیستی «دانِلد جاد»[۳] در حراج‌ها به ۲۰ میلیون دلار می‌رسند، ان‌اف‌تی‌های مینیمالیستی دیجیتال با صدها هزار دلار ارز دیجیتال فروخته می‌شوند[۴] و شرکت‌های بزرگی مانند اپل و گوگل برندهای خود را بر اصول مینیمالیستی بنا می‌کنند. این نه‌تنها احیای یک جنبش، که بازاندیشی فرهنگی درباره معنای ارزش در هنر و طراحی است.[۵]

مینیمالیسم تجسم ایده‌ی «کم‌تر، بیشتر است» است، عبارتی که نخستین‌بار توسط «لُدویش میس فان دُر روهه»[۶]، معمار برجسته، مطرح شد. این رویکرد شامل ساده و کاربردی‌کر دنِ طراحی به عنصرهای ضروری آن و کنار گذاشتن هر جزیی است که به زیبایی محض یا کارکرد یک شی یا فضا کمکی نمی‌کند.[۷] جنبش مینیمالیسم در دهه ۱۹۶۰ به‌عنوان چالشی مستقیم به الگوی غالبِ اکسپرسیونیسم انتزاعی ظهور کرد. درحالی‌که «جکسن پالِک»[۸] احساسات را روی بوم‌ها پاشیده بود و «مارک راثکو»[۹] مخاطب ها را در میدان‌های رنگی غرق می‌کرد، هنرمندهایی مانند دانلد جاد، « اَگنس مارتین»[۱۰] و «کارل آندره»[۱۱] به دنبال چیزی کاملا متفاوت بودند: هنری که به‌عنوان «حضور عینی» وجود داشت، نه بازنمایی نمادین.[۱۲]  

جعبه‌های فلزی دقیقِ جاد، چیدمان لامپ‌های فلورسنت تجاری « دَن فلاوین»[۱۳] و چیدمان‌ آجرهای صنعتی آندره قرار نبود آشفتگی درونی یا اشتیاق متافیزیکی را بیان کنند.[۱۴] این‌ها بررسی‌هایی از فرم، فضا و مواد بودند. چیزی که جاد آن‌ها را «اشیا خاص» می‌نامید، کارهایی در مابین نقاشی و مجسمه قرار داشتند. این هنری بود که به جای تفسیر روان‌شناختی، تعامل فیزیکی می‌طلبید، جایی که تجربه‌ی مخاطب از حرکت دراطراف کار هنری جاد یا قدم زدن روی یک کفپوش، در کار آندره، بخشی از خود کارهنری می‌شد. جاد همچنین تاکید داشت که آنچه او «کار جدید» می‌نامید، به هیچ‌وجه مینیمال، تقلیل‌گرا، ضد هنر، هنر الفبا یا هر عبارت دیگری مانند «سازه‌های اولیه» به منظور خلق سادگی افراطی، نبودند. [۱۵]  

بازار هنر مینیمالیستی در ۲۰۲۴: تحلیلی جامع از پرفروش‌ترین‌ها 

در سال ۲۰۲۴، هنر مینیمالیستی به یکی از موفق‌ترین جنبش‌های هنری از نظر تجاری و فرهنگی تبدیل شده است. این هنر، اصول اصلی کاهش، دقت هندسی و وفادار بودن به انتخاب درمصالح را حفظ کرده و شامل هنرمندها، قالب‌های جدید وغافلگیرکننده‌ای نیز شده است. این تحلیل از فروش کارهای مینیمالیستی، با در نظر گرفتنِ ویژگی‌های اساسی جنبش از کارهای کلاسیک تا تفسیرهای معاصر را بررسی می‌کند.[۱۶]

 تصویر ۱: دونالد جاد، بی‌عنوان (۱۹۸۰): پارادوکس آلومینیوم دائمی

 تصویر ۲: شاهکار مینیمالیستی اگنس مارتین: بی‌عنوان ۵ (۱۹۷۷)، شبکه مداد و اکریلیک

 تصویر ۳: شبکه فلزی کارل آندره:۳۷ قطعه اثر (۱۹۶۹)، چیدمان کف منیزیمی

اساس بازار مینیمالیستی در ۲۰۲۴ در احاطه‌ی هنرمندان پایه‌گذار این سبک است. کارهنری آلومینیومی ۱۹۸۰ دانلد جاد در کریستی به ۲۰.۱ میلیون دلار فروش رسید (تصویر ۱)، درحالی‌که مجموعه‌های کامل دیوارکوب او ۱۵ تا ۱۸ میلیون دلار و جعبه‌های دیواری کوچک‌تر ۳ تا ۵ میلیون دلار قیمت دارند. کار چیدمانِ «بی‌عنوان شماره ۵»[۱۷] (۱۹۷۷) اگنس مارتین در ساتبی ۱۲ میلیون دلار فروخته شد(تصویر ۲)، درحالی‌که کارهای گرافیتی اوایل دهه ۱۹۶۰ به ۸ تا ۱۰ میلیون دلار و نقاشی‌های بعدی او با رنگ‌های پاستلی در محدوده ۶ تا ۸ میلیون دلار تثبیت شده‌اند. مجموعه «۳۷ قطعه کار» [۱۸] کارل آندره از منیزیم ۷.۶ میلیون دلار فروش رفت(تصویر ۳)، درحالی‌که کار مسی کفپوش او در محدوده ۵ تا ۷ میلیون دلار ارزش‌گذاری می‌شود. تحلیل‌گران بازار خاطرنشان می‌کنند که با افزایش تقاضای مخاطب‌ها برای مجموعه کارهای دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، ارزش کارهای این هنرمندها سالانه ۱۰ تا ۱۵ درصد افزایش دارند.[۱۹]

 مینیمالیست‌های غیرمنتظره

 تصویر ۴: شبکه‌های بی‌نهایت یایویی کوساما (۱۹۵۸–۶۰)، اکریلیک روی بوم

تصویر ۵:  پرتاب‌کننده گل بنکسی (۲۰۰۳-۲۰۰۵): تجارت زودگذر هنر اعتراضی

جنبش مینیمالیسم حامیان غافلگیرکننده‌ای در هنرمندهایی یافته که معمولا با این سبک مرتبط نیستند. نقاشی «شماره‌ی اف» (۱۹۵۹) «یایُیی کوساما»[۲۰] در ساتبی ۸.۲ میلیون دلار فروخته شد، درحالی‌که مجموعه سفید « شبکه‌ی بی‌نهایت»[۲۱] او در فروش‌های خصوصی به ۱۰.۵ میلیون دلار رسید (تصویر ۴)، و تقاضا از سال ۲۰۲۰، ۴۰ درصد افزایش یافته است. کار «عشق در سطل زباله است» توسط «بنکسی»[۲۲] به ۲۳.۷ میلیون دلار فروش رفت، نقاشی‌های دیواری «پرتاب‌کننده‌ی گل»[۲۳] او ۶ تا ۸ میلیون دلار معامله می‌شوند (تصویر ۵)، و «عشاق سیار»[۲۴] او در فروش خصوصی ۴.۲ میلیون دلار به دست آورد. این هنرمندها نشان می‌دهند که نفوذ مینیمالیسم از مرزهای سنتی فراتر رفته است.[۲۵]

مینیمالیسم دیجیتال و پایدار 

در فضای ان‌اف‌تی، انیمیشن‌های تک‌رنگ «رافال رُزندال»[۲۶] ۲۲۰ اتر (۶۶۰ هزار دلار) قیمت دارند، درحالی‌که مجموعه الگریتمی «حلقه‌ها از دیمیتری چرنیاک»[۲۷] به‌طور متوسط ۸۵ اتر فروخته می‌شود. بازار مینیمالیسم دیجیتال رشد سالانه ۶۵ درصدی را نشان می‌دهد. همزمان، نقش‌برجسته‌های دیواری «اِوا بِرندس»[۲۸] از جنس پارچه و فولاد (۴۵ تا ۷۵ هزار دلار) و اینستالیشن‌های تجزیه‌پذیر «تامس سارچِنو»[۲۹] (۲۵۰ تا ۵۰۰ هزار دلار) ۲۰ تا ۳۰ درصد گران‌تر از کارهای متعارف فروش می‌روند که نشان‌دهنده‌ی تقاضای زیادِ مجموعه دارها برای هنر پایدار است.[۳۰]  

هنرمندهای نوظهورِ مینیمالیست 

کارهای مفهومی «آلیچا کِوِید»[۳۱] از فولاد و سنگ (۳۰۰ تا۶۰۰ ) هزار دلار، اینستالیشنِ نور «اَن وِرُنیکا جانسِنز»[۳۲] (۱۵۰ تا ۴۰۰ هزار دلار)، مجسمه‌های شیشه‌ای «جُسایه مِک النی»[۳۳] (۸۰ تا ۲۵۰ هزار دلار) و نقاشی‌های هندسی «تَعُبا آئُرباخ»[۳۴] (۱۵۰ تا ۳۰۰ هزار دلار) نشان می‌دهند که هنرمندهای معاصر چگونه مرزهای مینیمالیسم را گسترش می‌دهند، درحالی‌که اصول اصلی آن را حفظ می‌کنند.[ ۳۵]

رشد پویای بازار و چشم‌انداز آینده

روندهای اخیر، افزایش ۴۰ درصدی درخواست‌ها در بازار اولیه گالری‌های پیشرو را نشان می‌دهد درحالی‌که حراجی ها، فروش‌های اختصاصی مینیمالیستی را معرفی کرده‌اند. پلتفرم‌های آنلاین رشد ۶۵ درصدی در معاملات زیر ۵۰ هزار دلار را گزارش می‌دهند. انگیزه مجموعه دارها بر ماندگاری دیداری، انعطاف فضایی و تعامل مفهومی متمرکز است. پیش‌بینی‌ها حاکی از رشد سالانه ۱۰ تا ۱۵ درصدی قیمت‌ها و افزایش خریدهای موزه‌ها است.[۳۶] 

قدرت ماندگارِ تقلیل

از دقت صنعتی جاد تا سادگی خیابانی بنکسی، از آزمایش‌های اولیه کوساما تا کارهای دیجیتال پیشرفته، مینیمالیسم همچنان درحال تکامل است و فلسفه اصلی خود را حفظ می‌کند. درحالی‌که موزه هنر مدرن نیویورک «مُما»[۳۷] در حال آماده‌سازی نمایشگاه خود در ۲۰۲۵ است، این جنبش تایید می‌کند که در جهان پیچیده ما، قدرت تقلیل بیش از هر زمان دیگری ارزشمند است.[۳۸]

مقاله از ملیحه نوروزی / پژوهشگر مستقل هنر

منابع:

1.        مادوی (2024) طراحی مینیمالیستی: داغ‌ترین ترند سال 2024.  (قابل دسترسی در: 5 فروردین 1404).

2.      چیو، آنا. سی. (2008) 'ارزیابی مجدد مینیمالیسم: حمایت، هاله و مکان', بولتن هنر, 90(3), pp. 466-486.   (دسترسی: 15 سپتامبر 2017).

3.      دونالد جاد (1928 ایالات متحده-1994 ایالات متحده) Donald Judd

4.      بای وال آرت (2024) چه هنری در سال 2024 به فروش می‌رسد. (دسترسی: 28 مارس 2025).

5.      مادوی (2024) طراحی مینیمالیستی: داغ‌ترین ترند سال 2024.  (قابل دسترسی در: 5 فروردین 1404).

6.      لودویگ میس فن در روهه (1886 آلمان-1969 ایالات متحده) Ludwig Mies van der Rohe

7.      معماران داخلی (بدون تاریخ) وقتی کمتر بیشتر است یا کمتر یک خستگی است. (دسترسی: 25 مارس 2025).

8.      جکسن پالک (1912 ایالات متحده-1956 ایالات متحده) Jackson Pollock

9.      مارک روتکو (1903 روسیه-1970 ایالات متحده) Mark Rothko

10.   آگنس مارتین (1912 کانادا-2004 ایالات متحده) Agnes Martin

11.      کارل آندره (1935 ایالات متحده-2024 ایالات متحده) Carl Andre

12.    چیو، آنا. سی. (2008) 'ارزیابی مجدد مینیمالیسم: حمایت، هاله و مکان', بولتن هنر, 90(3), pp. 466-486. (دسترسی: 15 سپتامبر 2017).

13.    دن فلاوین (1996 ایالات متحده) Dan Flavin

14.   چیو، آنا. سی. (2008) 'ارزیابی مجدد مینیمالیسم: حمایت، هاله و مکان', بولتن هنر, 90(3), pp. 466-486. (دسترسی: 15 سپتامبر 2017).

15.   ویلکین، کارن. (2014) 'تشابه کامل: دونالد جاد به عنوان منتقد', آرتفوروم, 52(8). (27 مارس 2025).

16.   بای وال آرت (2024) چه هنری در سال 2024 به فروش می‌رسد. (دسترسی: 28 مارس 2025).

17.   بدون عنوان 5 (1994) Untitled 5

18.  37 قطعه اثر (1969) 37pieces of work

19.   مدوی (2024) طراحی مینیمالیستی: داغ‌ترین روند در سال 2024. (دسترسی: 25 مارس 2025).

20. یایویی کوساما (1929 ژاپن)، شماره اف (1959) Yayoi Kusama

21.   شبکه بی‌نهایت سفید (اواخر دهه 1950 و 1960) White Infinity Net

22. عشق در سطل زباله است (2018)، بنکسی Love is in the Bin

23.  پرتاب کننده گل (2003) Flower Thrower

24. عاشقان موبایلی (2014) Mobile Lovers

25. بای وال آرت (2024) چه هنری در سال 2024 به فروش می‌رسد. (دسترسی: 28 مارس 2025).

26. رافائل روزندال (1980 هلند) Rafał Rozendaal

27.  دیمیتری چرنیاک (1970 کانادا)، رینگرز (2023) Dmitri Cherniak

28. اوا برندس (1974 آلمان) Eva Berendes

29. توماس ساراسنو (1973 آرژانتین) Tomás Saraceno

30. بای وال آرت (2024) چه هنری در سال 2024 به فروش می‌رسد. (دسترسی: 28 مارس 2025).

31.    آلیسیا کواده (1979 لهستان)    Alicja Kwade

32.  آن ورونیکا یانسن (1956 بریتانیا)  Ann Veronica Janssens

33.  جوزایا مک‌الهنی (1966 ایالات متحده) Josiah McElheny

34. تابا آوئرباخ (1981 ایالات متحده) Tauba Auerbach

35. بای وال آرت (2024) چه هنری در سال 2024 به فروش می‌رسد. (دسترسی: 28 مارس 2025).

36. همان.

37.  MoMA

38. بای وال آرت (2024) چه هنری در سال 2024 به فروش می‌رسد. (دسترسی: 28 مارس 2025).

منابع تصاویر و تصویر جلد:

تصویر 1: دونالد جاد، بدون عنوان (1980): پارادوکس آلومینیوم دائمی.

تصویر 2: شاهکار مینیمالیستی اگنس مارتین: بدون عنوان 5 (1977)، شبکه مداد و اکریلیک.  

تصویر 3: شبکه فلزی کارل آندره: 37 قطعه اثر (1969)، چیدمان کف منیزیم.

تصویر 4: شبکه‌های بی‌نهایت یایویی کوساما (1958–60)، اکریلیک روی بوم.

تصویر 5: اثر بنکسی پرتاب‌کننده گل (2003/5): تجارت زودگذر هنر اعتراضی.